Ria Hilgers & Nel Danens

Al 50 jaar wonen Ria en Nel naast elkaar! En in al die jaren is er een hechte vriendschap ontstaan. Op 3 maart 1972 trokken ze samen met hun gezin in de nieuwbouwwoningen aan de Taxusweg in Gouda. “Het is altijd gezellig met Nel. In die 50 jaar hebben we lief en leed met elkaar gedeeld”, vertelt Ria.

Ontmoeting

In ’72 hadden Ria en Nel hun eerste ontmoeting. Eigenlijk ontmoetten de mannen elkaar eerst. “Mijn man en Nel haar man gingen de sleutel halen voor ons nieuwe huis”, vertelt Ria. “En zo kwamen we erachter wie onze buren waren!” Nel vult aan: “Ja, en het was nog wel even spannend. Op dinsdag gingen ze de sleutel halen en toen kregen zij hem niet mee. Het huis was nog helemaal niet af! Dus moesten we wachten tot vrijdag. Dat betekende wel dat ik al mijn bestellingen voor bijvoorbeeld het vloerkleed weer kon afzeggen. Maar goed, als dat het ergste is…”  Ria: “Uiteindelijk konden we in de woning en hebben we ook direct kennis gemaakt. We hebben allebei kinderen en tussen hun klikte het ook direct.” Nel: “De oudste van Ria en de jongste van mij zeiden ook direct dat ze later samen gingen trouwen. Weet je nog Ria?” “Het is uiteindelijk niet gebeurd, maar de kinderen hebben het wel nog steeds leuk met elkaar!”

De buurt

Als je al 50 jaar in dezelfde buurt woont, heb je behoorlijk wat meegemaakt. Ria en Nel kunnen wel honderd verhalen vertellen over hun buurtje. Zo werden er ijswedstrijden georganiseerd en was er een buurthuis met heerlijke bingo-avonden. Of ze bouwden samen het zwembadje op voor de meiden van Ria. “Een voordeel van allebei kinderen hebben, is dat we snel contact hadden”, vertelt Nel. “Ook konden we veel doen samen. Doordat er in het begin alleen nog maar huizen stonden, moesten we met de auto overal heen. Ik had geen rijbewijs, dus ik kon met Ria meerijden om boodschappen te doen.” Ria vult aan: “Zelfs voor een pakje suiker moesten we toen nog naar de stad. Maar het was een heerlijk uitje! Want ook andere buren gingen mee en dan gingen we met zijn vieren naar de supermarkt. Of Nel en ik brachten de kinderen soms met de auto naar de school.”

De woningen, 50 jaar later

Als je kijkt naar de woningen aan de Taxusweg, zie je een mooie jaren ’70-woning. Nel: “Mozaïek heeft een aantal jaren terug de keuze neergelegd om de douche, het toilet en de keuken te renoveren. Maar toen had mijn man net de keuken zelf al helemaal aangepakt. Dus dat heb ik zo gelaten. Verder is de woning nog precies zoals het was! Ria heeft toen wel gebruik gemaakt van de renovatie.” “Ja klopt! Bij mij is toen alles opnieuw betegeld en ik heb nu boven een toilet. Toch wel erg makkelijk! En we hebben in de afgelopen jaren dubbel glas gekregen. Eerst beneden en later ook boven. Boven hebben ze dat direct gedaan met het vervangen van de ramen. Dat waren eerst uitzetramen en nu hebben we openslaande ramen.”

Beter een goede buur…

Doordat de buren al die jaren veel met elkaar zijn opgetrokken, is er een mooie vriendschap ontstaan. Ze kunnen met zekerheid zeggen dat ze ‘beter een goede buur, dan een verre vriend’ hebben. Ze hebben dan ook erg veel aan elkaar gehad. “Ria heeft mij heel erg geholpen toen ik in het verband liep na een aantal dagen schaatsen. Ze heeft mij toen naar het ziekenhuis gereden en ook geholpen in de periode erna.” Ook toen de partners van Ria en Nel overleden, vonden ze steun bij elkaar. “Waar we vroeger apart op vakantie gingen, Nel met de boot en wij met de caravan, gaan we nu samen”, vertelt Ria. “Toen we alleen waren, zijn we samen op pad gegaan. En dat beviel zo goed, dat we er niet meer mee zijn gestopt! Ook dagjes weg of gezellig met de trein op pad. We hebben al veel gezien!”

 Ook in het weekend weten de dames elkaar te vinden. Ria: “Iedere zaterdagavond komen wij bij elkaar over de vloer. Dan doen we gezellig een borreltje samen.” In de coronatijd konden ze elkaar wat minder zien. “Toen hebben we elkaar ook wel gemist hoor”, vertelt Nel. “Onze kinderen hebben toen geregeld dat er hier brunch werd bezorgd. En dat hebben we toen gezellig in de voortuin met elkaar opgegeten. Wel elk aan een eigen tafeltje en in onze eigen tuin. En zo konden we elkaar toch nog zien en even gezellig bijpraten!”